บางครั้งเรียกว่า "ฮอร์โมนแห่งความรัก

บางครั้งเรียกว่า "ฮอร์โมนแห่งความรัก" หรือ "สารเคมีแห่งความรัก" ออกซิโทซินมีบทบาทสำคัญหลายประการในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและการสืบพันธุ์ รวมทั้งกระตุ้นการบีบตัวของมดลูกและการให้นมบุตร มันถูกปล่อยออกมาในระหว่างการถึงจุดสุดยอดและเชื่อมโยงกับความเร้าอารมณ์ทางเพศการปล่อยออกซิโตซินถูกควบคุมโดยเอนไซม์ที่ทำหน้าที่เหมือนระบบเบรก จำกัดการปลดปล่อยฮอร์โมนโดยลดการกระตุ้นประสาทของเซลล์ เอนไซม์ชนิดเดียวกันนี้ phosphodiesterase ชนิดที่ 5 ยังจำกัดการไหลเวียนของเลือดด้วยการหดตัวของกล้ามเนื้อรอบๆ หลอดเลือดในทั้งสองที่ ซิลเดนาฟิลทำงานโดยการปิดกั้นเอนไซม์นี้ ซึ่งโดยหลักแล้วจะปล่อยเบรก แจ็คสันอธิบาย ในหลอดเลือด กล้ามเนื้อเรียบที่ผ่อนคลายจะเพิ่มการไหลเวียนของเลือด ซึ่งจะแก้ไขการหย่อนสมรรถภาพทางเพศ และในต่อมใต้สมองส่วนหลัง เซลล์จะตอบสนองมากขึ้น "การกระตุ้นแบบเดียวกันจะทำให้เกิดการปลดปล่อย [oxytocin] มากขึ้น" เขากล่าวว่า "ฉันคิดว่านี่เป็นการเชื่อมโยงที่ขาดหายไปในแง่ของการพยายามแยกแยะประเด็นว่ามีผลเพิ่มเติมของสารยับยั้ง phosphodiesterase ประเภท 5 หรือไม่" ซึ่งรวมถึง ไวอากร้า เลวิตร้า และเซียลิส