การเสริมแรงเชิงบวก และการแก้ไขมากเกินไปของอุบัติเหตุ

วิธีการมีหลากหลายในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา ตั้งแต่แบบเรื่อยเปื่อยและไม่มีโครงสร้าง ไปจนถึงการลงโทษแบบเน้นและควบคุม แนวทางที่เน้นเด็กเป็นศูนย์กลางในปัจจุบันส่งผลให้เด็กได้รับการฝึกเข้าห้องน้ำเมื่ออายุมากขึ้นกว่าเดิม วิธีการอื่นๆ ได้แก่ การฝึกเข้าห้องน้ำแบบมีตัวช่วยในทารก การปรับสภาพผู้ปฏิบัติงานด้วยการให้รางวัลสำหรับความแห้งและการลงโทษเมื่อเกิดอุบัติเหตุ และวิธีการ 4 ขั้นตอนที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มปริมาณของเหลว การเข้าห้องน้ำตามกำหนดเวลา การเสริมแรงเชิงบวก และการแก้ไขมากเกินไปของอุบัติเหตุ การฝึกเข้าห้องน้ำควรเริ่มเมื่อทั้งเด็กและผู้ปกครองพร้อม ทั้ง American Academy of Pediatrics และ Canadian Pediatric Society แนะนำให้เริ่มเมื่อเด็กอายุ 18 เดือนและแสดงความสนใจในกระบวนการนี้

มีหลักฐานบางอย่างที่บ่งชี้ถึงผลลัพธ์เชิงลบในเด็กที่เริ่มการฝึกเข้าห้องน้ำช้า (หลังจากอายุ 2 หรือ 3 ขวบ ในการศึกษาต่างๆ) ผลลัพธ์เชิงลบที่เกี่ยวข้องกับการฝึกเข้าห้องน้ำ ได้แก่ การปฏิเสธที่จะถ่ายอุจจาระ การซ่อนตัวขณะถ่ายอุจจาระ การรั่วไหล และการปัสสาวะรดที่นอนในเวลากลางวัน หรือทางเดินปัสสาวะ การติดเชื้อ อย่างไรก็ตาม มีงานวิจัยเพียงไม่กี่ชิ้นที่กล่าวถึงความเชื่อมโยงระหว่างวิธีการและผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์