ภาษาฮีบรูในพระคัมภีร์ไบเบิล
ภาษาที่ส่วนใหญ่ของพันธสัญญาเดิมถูกเขียนลงวันที่ เป็นภาษาที่มีชีวิต ตั้งแต่ศตวรรษที่ 12 ถึงศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช ล่าสุด ดินแดนฟีนิเซียติดกับคานาอัน และเป็นไปได้ว่าภาษา ฮีบรู ในยุคแรกสุดเกือบจะเหมือนกับภาษาฟีนิเซีย ของกลุ่มภาษาฮีบรูและฟินิเชียที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด อย่างไรก็ตาม ภาษาฮีบรูมีความสำคัญมากกว่าอย่างแน่นอน ตั้งแต่ประมาณศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช ชาวยิวในปาเลสไตน์เริ่มใช้ภาษาอราเมอิกทั้งในคำพูดและงานเขียนทางโลก ชาวยิวนอกปาเลสไตน์พูดภาษาของประเทศที่พวกเขาตั้งรกรากอยู่ อย่างไรก็ตาม ภาษาฮิบรูยังคงได้รับการอนุรักษ์ไว้ เนื่องจากภาษาที่ใช้ในพิธีกรรมและการเขียนอันศักดิ์สิทธิ์ และผ่านการฟื้นฟูวรรณกรรมเป็นระยะๆ ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา ตัวอักษรภาษาฮีบรูดั้งเดิมประกอบด้วยเสียงสระพยัญชนะและการออกเสียงเท่านั้น ซึ่งเป็นที่ยอมรับในปัจจุบันสำหรับภาษาฮีบรูในพระคัมภีร์ไบเบิล สร้างขึ้นโดยนักวิชาการที่รู้จักกันในชื่อ Masoretes หลังคริสต์ศตวรรษที่ 5 นักวิชาการเหล่านี้คิดว่าได้กำหนดมาตรฐานความแตกต่างทางภาษาต่างๆ
โพสต์โดย : หนอ
